Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Adu$ka
Moderatorzy Dołączył: 01 Kwi 2007 Posty: 3 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5	Wysłany: Śro 15:07, 04 Kwi 2007    Temat postu: .::INFO::.::Koszatnice::.   Koszatnice Krótka charakterystyka: -długość ciała ok. 15 cm -długość życia 1-4 lata -waga około170-300 gramów -czas trwania ciąży ok. 3 mies. -jednolite umaszczenie- brąz przechodzacy szarym -ogon ma ok. 9-13 cm, zakończony "kitką" na końcu Koszatniczki pochodzą z Chile, gdzie zamieszkują zachodnie wybrzeża Andów na wysokości do 1200 metrów. Gęstość występowania koszatniczki na tym terenie to najczęściej od 40 do 80 sztuk na hektar. Koszatniczki żyją w małych koloniach zorganizowanych społecznie w oparciu o zajmowane przez nie terytorium. Centrum ich terenu kolonii wyznacza norka. Zwinne koszatniczki najczęściej spotykamy blisko zarośli, skał i zboczy skalnych, przy których wykopują swoje norki. W swoim naturalnym środowisku koszatniczki przeważnie zbierają pokarmna ziemi, ale zdarza im się również wspinać po krzewach i drzewach w poszukiwaniu smaczniejszych kąsków. Wejście do norki i systemu tuneli pokrywają sterty patyków, kamyki, a nawet wysuszone odchody innych zwierząt. Taki usypany kopiec informuje inne koszatniczki, że dany teren jest już zamieszkany. Pokarm tych zwierząt to przede wszystkim trawa, liście, kora drzew, zioła i nasiona. Żywienie: świeze dodatki, tj. * owies (zielony) i płatki owsiane, * kukurydza i zboża (w małych ilościach), * ziarno słonecznika (najwyżej kilka ziarenek dziennie), * sporadycznie pestki dyni i siemię lniane, * marchewka (kawałeczek co jakiś czas), * pietruszka: natka i korzeń, * seler naciowy i korzeniowy, * kawałek surowego ziemniaka, * brukselka, * liście mleczu umyte pod bieżącą wodą, * orzeszki różnego rodzaju - raz lub dwa razy w tygodniu, * siano lub trawa, * gałęzie drzew (jesion, jawor, buk, jabłoń, grusza i głóg), Pokarm suchy, podstawowy, np. Vitapola Hodowla: Dla koszatniczek najlepsza będzie piętrowa klatka z metalowych prętów, gdzie zwinne gryzonie będą mogły się wspinać, skakać i co chwila zmieniać poziomy. Najlepiej taka, która posiada niewielką ilość drewnianych i plastikowych elementów ponieważ koszatniczki szybko je zniszczą. Klatka z metalowymi prętami umożliwia lepszą wentylację, czego nie jest w stanie zapewnić akwarium. Nie trzeba chyba dodawać, że akwarium czyści się znacznie trudniej. Dno klatki wykładamy warstwą trocin. Trociny należy kupować w sklepach zoologicznych, gdyż pochodzące z tartaków i zakładów stolarskich mogą grozić zarażeniem pasożytami. Gryzonie docenią także miękki papier toaletowy lub papierowy ręcznik kuchenny. Papier szybko zostanie przez nie porwany, pognieciony i zaniesiony w jeden kąt klatki. W żadnym wypadku nie neleży wkładać do klatki gazet, ponieważ farba drukarska może im zaszkodzić. Klatkę czyścimy średnio raz na tydzień w zależności od potrzeb i ilości zwierząt. Silny strumień gorącej wody wystarczy, aby doprowadzić kuwetę do czystości. Lepiej nie używać detergentów, bo mogą one zaszkodzić naszym podopiecznym. Podczas mycia klatki można wykorzystać czas na kontrolowany wybieg. Podobnie jak szynszyle, koszatniczki uwielbiają kąpiele w piasku. Specjalny piasek dla gryzoni jest do nabycia w każdym sklepie zoologicznym. Kąpiel piaskowa pomaga utrzymać w zdrowiu i czystości skórę i futerko koszatniczek, dlatego zapewniamy ją zwierzęciu najlepiej przy okazji wybiegów. Optymalna temperatura powietrza dla koszatniczek to 20oC. Nie znoszą przegrzania. Mając do wyboru nieco niższą temperaturę i trochę wyższą, zawsze wybieramy niższą. Trzeba o tym pamiętać zwłaszcza podczas upałów i pomóc naszym pupilom przestawiając klatkę w możliwie chłodne miejsce. Koszatniczkom należy zapewnić wodę do picia, jednak nie może ona być podawana w miseczce, ponieważ zaraz ją rozleją, a nawet będą próbowały zakopać miskę wraz z zawartością. Dobrym rozwiązaniem jest poidełko o wielkości dopasowanej do ilości osobników w klatce. Najlepiej plastikowe poidełko z metalową końcówką dozującą. Wieszamy je na zewnątrz klatki, tak aby tylko końcówka dozująca znajdowała się w zasięgu pyszczków gryzoni. W inny przypadku koszatniczki mogą uszkodzić plastikowe części poidełka. Pokarm podajemy w specjalnych metalowych pojemnikach, które tak jak poidełko, mocowane są do prętów klatki, aby koszatniczka nie mogła przenieść miseczki w inne miejsce. Oswajanko ;]: Samo oswajanie nie jest czynnością trudną, wymaga jednak cierpliwości, stanowczości i konsekwencji. Koszatniczka, która nie miała wcześniej kontaktu z człowiekiem, z początku boi się ręki. Oswajanie należy więc zacząć od podawania jej różnych smakołyków - najpierw przez kratę, potem już z ręki włożonej do klatki. W ten sposób zwierzę oswaja się z ręką i zapachem człowieka. Nie należy jednak przesadzać ze smakołykami (orzechy, suszone owoce, marchewka), gdyż podawane zbyt często mogą zaszkodzić. Przekupstwo to nie jedyny sposób na oswojenie koszatniczek. Z pewnością docenią kontrolowane wybiegi poza klatkę. Należy przy tym uważać, by nie łapać koszatniczki z góry, siłą, tak jak łapie się chomika. Zwierzę zacznie sie bać lub potraktować osobę łapiącą jako drapieżnika, który chce zrobić jej krzywdę. W takiej sytuacji może pogryżć, niefortunnie wyrwać się z ręki i stracić ogonek. Należy podstawić rozłożone ręce pod zwierzaka i chwycić jedną ręką dokoła tułowia, a drugą pod zad. Choroby: Biegunka Przyczyny: biegunka zdarza się często, gdy koszatniczka zje zbyt dużo sałaty lub innych świeżych warzyw, a także owoców (prawdopodobnie pryskanych). Objawy: luźny stolec zamiast bobków. Zapobieganie: ograniczyć surowe warzywa i owoce, podawać tylko pokarm stały i siano. Postępowanie: biegunka zwykle szybko mija; trzeba zapewnić zwierzęciu stały dostęp do świeżej wody. Jeśli jednak koszatniczka nie chce jeść lub pić dłużej niż przez jeden dzień, należy ją zabrać do weterynarza. Choroby genetyczne (występują u osobników starszych) Przyczyny: choroby te są bardziej powszechne w Stanach Zjednoczonych niż w Europie, tam bowiem rozmnażano ze koszatniczki ze soba spokrewnione (pochodzące od pierwszych 10 sztuk sprowadzonych do tego kraju), co spowodowało osłabienie systemu odpornowościowego tych zwierząt. Objawy: słaby układ odpornosciowy, zapadanie na różne choroby, zaćma. Zapobieganie: nie krzyżowanie koszatniczek w bliskim pokrewieństwie. Postępowanie: wczesne oddzielanie w miocie samiczek od samców. Cukrzyca Przyczyny: zbyt dużo produktów zawierających cukier: rodzynki, figi, ciastka (tak chętnie dawane pupilom). Objawy: zwierzę dużo pije i oddaje dużo moczu, pojawia się zaćma. Zapobieganie: rezygnacja z karmienia produktami zawierajacymi cukier. Postępowanie: zmiana diety. Guzy (zwykle dotyczy starszych osobników) Przyczyny: przeważnie guzy te są łagodne, niezłośliwe, spowodowane osłabionym systemem odpornościowym soobników, które pochodzą z miotów krewniaczych. Objawy: zgrubienie wyczuwalne pod skórą. Zapobieganie: od czasu do czasu można podawać nasiona soi. Postępowanie: jedynie leczenie operacyjne, które niesie ze sobą duże ryzyko ze względu na niewielkie rozmiary koszatniczek. Łysienie na udach Przyczyny: wyrywanie sobie sierści na udach to złe przyzwyczajenie koszatniczek - nawyk prawdopodobnie wynikający z nudów i samotności. Objawy: plackowate łyse miejsca na wewnętrznej stronie ud. Postępowanie: zapewnienie koszatniczce towarzystwa w postaci innego osobnika lub wzmożone zainteresowanie właściciela; usunięcie czynników, które mogą zwierzę niepokoić. Oderwany ogonek Przyczyny: pociągnięcie koszatniczki za ogon; nieostrożne zabawy koszatniczek; walki samców. Objawy: brak "miotełki" na końcu ogonka, zamiast niej zrogowaciały naskórek kończący kikut; zwierzę kręci się w kółko lub uderza ogonkiem o podłoże. Zapobieganie: nie wolno ciągnąć koszatniczki za ogon; zwierzę odrzuca ogon w momentach zagrożenie zupełnie jak jaszczurka, a końcówka już nie odrasta. Postępowanie: ogonek szybko się goi. Gdy koszatniczka jest niespokojna, a miejsce oderwania jest czerwone i obrzmiałe, weterynarz może przepisać maść kojącą. Pasożyty Przyczyny: kontakt z innymi zwierzętami (szczury, myszy, pies); zakażone trociny niewiadomego poczodzenia, np. ze stolarni, tartaku. Objawy: zwierzę drapie się częściej niż zwykle, czasami do krwi; pojawiajanie się łysych placków, niepokój. Należy dokładnie przejrzeć sierść zwierzęcia, gdyż koszatniczka drapie się, gdy jest czymś zainteresowana, podniecona i jest objawem normalnym - niejako nawykiem gryzonia. Zapobieganie: stosowanie ściółki ze znanego źródła, najlepiej trociny lub granulat kupowany w sklepie zoologicznym. Postępowanie: weterynarz przepisuje specjalną zasypkę zabijającą pasożyty. Problemy z wątrobą Przyczyny: nadmiar niezdrowego jedzenia zawierającego zbyt duże ilości tłuszczu, np. słonecznik, orzechy, kukurydza. Objawy: znaczne zmiany wagi, zwierzę staje się mało aktywne. Zapobieganie: rozsądne dawkowanie tuczących produktów, szczególnia uważajmy na orzechy. Postępowanie: natychmiastowa zmiana diety. Problemy z zębami Przyczyny: nie dostarczanie koszatniczkom materiału do ścierania zębów, złamanie na skutek urazu. Objawy: gdy koszatniczka ma zbyt długie zęby, nie chce jeść, chudnie. Złamanie jest widoczne, koszatniczka pociera łapkami pyszczek. Zapobieganie: dostarcznie gałęzi i konarów do ścieraia zębów, pilnowanie, aby koszatniczka nie miała możliwości upaść z dużej wysokości. Postępowanie: koszatniczce zęby odrastają tak, jak innym gryzoniom; należy skonsultować się z weterynarzem, który opiłuje ewentualne ostre końce złamania; w trakcie odrastania należy karmić miękkim, rozdrobnionym pokarmem, pilnować, aby koszatniczka jadła. Zwykle zwierzęta z urazami zębów niechętnie jedzą, co może prowadzić do wycieńczenia. Przeziębienie Przyczyny: klatka stoi w przeciągu, temperatura jest zbyt niska. Objawy: wydzielina z nosa, częste kichanie, kłopoty z oddychaniem, zwierzę staje się osowiałe. Nie leczone może przekształcić w zapalenie płuc. Postępowanie: konieczna wizyta u weterynarza, który przepisze antybiotyk. Wytarta sierść na nosie Przyczyny: uparte gryzienie klatki - nawyk pobudzonych koszatniczek. Objawy: koszatniczka ma na nosie łyse miejsce wielkości ziarna pszenicy. Zapobieganie: raczej niemożliwe. Postępowanie: sierść szybko odrasta, nie ma żadnego zagrożenia dla zdrowia. Wzmożone oddawanie moczu Przyczyny: przedawkowanie natki pietruszki; w cięższych przypadkach choroby nerek. Objawy: zauważalny wzrost ilości oddawania moczu, przykry zapach. Zapobieganie: umiarkowane podawanie pietruszki, urozmaicona dieta, troska o odpowiednią temperaturę w pomieszczeniu, gdzie stoi klatka, aby unikać przeziębień. Postępowanie: zmiana diety, w przypadku braku poprawy i występowanie dodatkowych objawów (np. osowiałość) - wizyta u weterynarza. Zaćma (zwykle u osobników starszych) Przyczyny: choroby genetyczne, cukrzyca. Objawy: pojawienie się na jednym, a potem na drugim oku jasno szarej plamy, która z biegiem czasu staje się wyraźniejsza. Zapobieganie: nie podawanie produktów z cukrem, kupno koszatniczki z pewnej i sprawdzonej hodowli. Postępowanie: zaćma się nie cofa, ale koszatniczki radzą sobie dobrze, nie należy zmieniać układu klatki, przenosić zwierząt do nowego miejsca, gdyż poruszaja się one na pamięć. Starajmy się wypuszczać je na wybieg w tym samym miejscu, które dobrze znają. Złamanie Przyczyny: niefortunny skok, upadek z dużej wysokości. Objawy: gorący obrzęk, opuchlizna, zwierzę podkula kończynę, odciąża ją, staje się małoruchliwe i osowiałe. Zapobieganie: wizyta u weterynarza. Kończyna zrasta się ok. 2-3 tygodnie. Na czas rekonwalesencji usuwamy z klatki konary, po których koszatniczka mogłaby skakać. W razie jakichkolwiek pytań, proszę PW Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry